تاریخچه
نزديك به پنج هزار سال پيش، مصريها چيزهايي شبيه كفش ساخته بودند. البته بهتر است به آنها بگوييم پوشينه پا، نه كفش. از كفشهاي مصري هاي قديم مي شود طرز زندگي و طبقات اجتماعي در آن زمان را فهميد. تمدن ايران، يونان و رم پوشينه هاي ديگري درست كردند كه نشان دهنده طبقه اجتماعي فرد و ميزان قدرت او بود. نام بسياري از اين پوشينه ها هنوز هم استفاده مي شود، مثل سندليوم كه الان به آن صندل مي گويند. در قرن چهارم و پنجم ميلادي امپراتوري روم به بيزانس منتقل شد. كم كم تفكرات مسيحي روي كفشها تاثير گذاشت چون مسيحي ها اعتقاد داشتند كفش بايد كاملاً پوشاننده باشد به همين دليل كفشها در مغرب زمين ازحالت صندل به شكل روبسته درآمد.
در قرن دهم و دوازدهم ميلادي، اروپايي ها در جريان جنگهاي صليبي از علم و دانش مسلمانان حتي براي كفشهايشان استفاده كردند . در قرن چهاردهم، با پيشرفت صنايع، آرام آرام پارچه و چرم دباغي شده نازك وارد كفش سازي شد. بسياري قرن چهاردهم را قرن آغاز مد مي نامند.
اواخر قرن چهاردهم هم كفشهاي نوك تيز مد شد. مردم به هر زحمتي كه بود پنج تا انگشتشان را در پنجه هاي نوك تيز مي كردند تا ثابت كنند چقدر با شخصيت هستند. شروع اين مد از هلند بود؛ جايي كه عذاب شست پا و پا درد را براي مردم قرن چهارده ميلادي به ارمغان آورد.
اواخر قرن پانزدهم ميلادي، وقتي كفش نوك تيز از مد افتاد، كفش نوك پهن مد شد؛ البته بيشتر در شمال اروپا ذهن ها هر روز محصولات تازه تر و عجيب تري بيرون مي داد. از نمونه هاي آن، كفشهاي ونيزي بود كه براي خانمها مد شد. اين كفشها، يك كفه تخت داشت كه زيرش كاملاً پر بود و ارتفاعش گاهي به شصت سانتي متر مي رسيد. از مشكل راه رفتن كه بگذريم، وزن اين جور كفشها احتمالاً خيلي زياد بوده است مثل اين كه راه رفتن در آن سالها با مشقت و بلاي بسيار همراه بوده است.در قرن هفدهم، اين پاشنه هاي وحشتناك از كفشها حذف شد و پاشنه هاي معقول تري به كفشهاي زنانه و مردانه اضافه شد. قرن هفدهم، دراروپا قرن آدمهاي پرافاده بود.جامعه خيلي طبقاتي شده بود و همه مي خواستند به هم فخر بفروشند و بهترين راهي كه به ذهن مردم رسيد، پوشيدن لباسهاي خاص بود. مردمي كه اهل پز دادن بودند. كفشهاي پاشنه بلندي مي پوشيدند كه روي آن را با حرير بافته بودند. هر چه پاشنه بلندتر بود، موقعيت آن فرد بالاتر مي رفت مثل اين كه در آن زمان كساني كه از بالا به همه چيزهاي اطراف نگاه مي كردند، احساس قدرت زيادي مي كردند. در قرن هجدهم هم اوضاع همان طوري ماند و فقط شكل پاشنه ها تغيير كرد. به جاي حرير هم از چرم رنگي استفاده كردند كه به نظرشان بسيار زيبا بود. اما درهمين قرن، اتفاق خيلي مهمي افتاد. سال 1792 مردم از دست پاشنه هاي بلند و كفشهاي حرير خسته شدند و بر ضد جامعه طبقاتي در فرانسه انقلاب كردند. انقلاب كبير فرانسه، نتايج خيلي مهمي داشت. بعد از آن، مردم كه ديگر به دنبال تساوي و برابري بودند پاشنه هاي بلند را حذف كردند و همه كفشها از نظر ارتفاع يك شكل شد. قرن نوزدهم، قرن همه گير شدن مد بود.بازار مد داغ بود راستي علتش چه بود؟ جوابش خيلي ساده است. چون با وجود چرخ خياطي و پارچه هاي مصنوعي، كفش خيلي ارزان شد و همه توانستند از كفشهاي خوب استفاده كنند. از نمونه هاي مد آن سالها، مد كفش پنجه مربعي است كه نزديك به پنجاه سال عمركرد. سال 1850 پوتين خيلي رواج پيدا كرد . گويا همه متوجه شدند كه براي كار و فعاليت بايد كفش هاي راحتي به پا داشته باشند .سال 1914، همزمان با آغاز جنگ جهاني اول، كفشهاي راحتي اختراع شد. مطمئناً آدمها نمي توانستند زير بمب و باروت، بچه هايشان را بغل كنند و با كفشهايي كه پاشنه هاي بلندي داشت اين طرف و آن طرف بروند. از سال 1910 هم كه تجارت جهاني شكل گرفت و كشتي ها و هواپيماها محموله ها را از اين سر دنيا به آن طرف مي بردند، فرهنگ كفش دنيا نيز درهم و برهم شد و كفشها شكل بين المللي به خود گرفتند. از آن به بعد كفش هم داخل صنعت هاي ديگر شد. هنوز هم در خيلي از كشورها مردم به دليل گرمي هوا، پابرهنه راه مي روند، مثل هندي ها، بنگال ها يا مردم اوگاندا. كفش تاثير زيادي از محيط اطرافش مي گيرد. براي مثال كفش مردم آلاسكا با عربها فرق دارد حتي بعد از ظهور اسلام چون مسلمانان عقيده دارند پيش از ورود به مسجد بايد كفشهايشان را دربياورند. كفشهايي اختراع شد كه ديواره پشت را نداشت. همين گيوه خودمان كفش بسيار محكمي است كه خيلي خنك است و پا از لاي درزهايش به راحتي نفس مي كشد مردم ژاپن هم با ساقه هاي برنج، براي خودشان كفش درست مي كنند تا بتوانند موقع كار در مزرعه برنج راحت باشند. كفشهاي قد بلند، كفشهاي قد كوتاه، كفشهاي ساق دار.
اجزاء كفش
رویه
تخت بیرونی
كف‌های داخلی قابل تعویض
مغزی: باریکهٔ چرمی نوارمانند که میان زیره و رویهٔ کفش دوخته می‌شود.
توکاری: کاغذ یا مقواهایی که برای کلفت نشان دادن زیره، میان کف و زیره کفش چسبانده می‌شود.
پاشنه
زیرپاشنه‌ها
زیرپاشنه‌‌های گتر
ساق‌پوش
به نوعی پاشنهٔ کفش که با چرم و میشَن (چرم بز) و مانند آن ساخته بشود «نعلَکی» می‌گویند.
مشخصات کفش مناسب چیست؟
حتما شنیده‌اید پای انسان قلب دوم اوست. بسیاری از گذشتگان بر این باور بودند که نقاط خاصی از کف پا نمایانگر سلامت بخش‌هایی از بدن است و نیاز به مراقبت زیادی دارد تا در همه حال، انسان آرامش داشته‌باشد. برای انتخاب کفش باید راحتی و سلامت پا را حتما در نظر گرفت.
1)کفش مناسب کفشی است که هنگام پوشیدن طولانی‌مدت، پا را تحت فشار قرار ندهد.
2)هنگام انتخاب کفش در نظر داشته‌باشید انگشتان پایتان دچار تغییر حالت نشوند و یا کناره‌های پایتان تحت فشار ناشی از کفش قرار نگیرند.
3) سعی کنید کفشی را که انتخاب می‌کنید تنها جنبه زیبایی نداشته‌باشد بلکه از هر لحاظ مانع آسیب دیدنپای شما در برابر گرما، سرما و ناهمواری‌های زمین باشد.
4)به موقعیت و شرایط خودتان هنگام خرید کفش دقت کنید.
5)در نظر گرفتن بیماری‌هایی مثل دیابت ممکن است انتخابتان را محدود کند ولی در نهایت با آگاهی بر بیماری و شرایط حاکم بر شما، یک انتخاب صحیح انجام خواهید داد.
6)در دوران بارداری کفش‌هایی به پا کنید که فشار زیادی بر پا و ناحیه پشت شما وارد نکند مثل کفش‌های راحت و تختی که جنس و بافت نرمی دارند.معمولا در این دوران، بین نیم تا یک نمره، تغییر سایز خواهید داشت که با توجه به این تغییر باید کفشی مناسب انتخاب کنید.
7)اگر از کمردردهای مکرر رنج می‌برید،حتما با توجه بیشتری کفش‌هایتان را انتخاب کنید و سعی کنید کفش‌های طبی به پا کنید زیرا این کمردردها گاهی از عواقب پوشیدن کفش‌های نامناسب و غیر استاندارد است.
8)اگراضافه وزن دارید، پوشیدن کفش‌های تخت و راحت به شما توصیه می‌شود. راه رفتن با کفش‌های پاشنه بلند برای کسانی‌که اضافه وزن دارند باعث عدم تعادل می‌شود.
9) قبل از خرید کفش حتما چندبار آن را امتحان کنید و مطمئن شوید به پایتان فشار نمی‌آورد.
10) بهترین زمان برای خرید کفش پایان روز است. در طول روز پاهای شما دما، فشار و استرس زیادی را تحمل کرده و برای انتخابی آگاهانه و شناسایی سایز دقیق و مناسب، وقت مناسب‌تری است.
11) هنگام خرید کفش‌هایی که قصد دارید با جوراب آنها را بپوشید، بهتر است جورابی مناسب به پا داشته باشید که بسیار نازک یا بسیار ضخیم نباشد.
12) خانم‌هایی که قدی متوسط یا کوتاه همراه با اندامی متوسط و چاق دارند، بهتر است از کفش‌های پاشنه‌داری استفاده کنند که پاشنه‌هایش ضخیم و بلند است.استفاده از این کفش‌ها، باعث زیباتر شدن حرکات و برقراری تعادل بیشتر هنگام راه‌رفتن می‌شود. البته استفاده از کفش‌های پاشنه‌دار سوزنی برای این خانمها مناسب نیست.
13) بهترین کفش‌ها برای پیاده‌روی، کفش‌هایی هستند که به خوبی پاها را دربر‌گیرند و هنگام پیاده‌روی کاملا به عنوان محافظی برای پا عمل کنند و همچنین انعطاف‌پذیر باشند و پا در آن خسته نشود. کفش‌های پیاده‌روی باید بسیار سبک باشند به نحوی که اصلا احساس نکنید کفشی به پا دارید.
14) اگر به صورت حرفه‌ای و مداوم پیاده‌روی می‌کنید بهتر است کفش‌های ساقدار را انتخاب کنید که در پیاده‌روی‌های طولانی‌مدت به ساق پایتان آسیبی نرسد.
15) اگر با کفش های پاشنه‌دار مشکل دارید بهترین راه حل این است که، آنها را به پا کنید و چندین مرتبه در مقابل آینه‌های بزرگ قدم بزنید، یادتان باشد اول حتما بر روی فرش آنها را امتحان کنید و از زوایای مختلف حرکات و قدم زدن خودتان را در آینه ببینید. با انجام این کار، با تسلط و اطمینان خاطر بیشتری می‌توانید این کفش‌ها را بپوشید.
